Groeipijn

Groeipijn

Ik begon mijn reis in januari 2015. Door het Diamondprogramma 365 dagen (365) succesvol te volgen begon ik langzaam maar zeker mijzelf wat diepe en juiste vragen te stellen. Vragen als wat zou ik het liefste doen? Zou ik hetzelfde werk doen als ik er geen geld voor zou krijgen? Voor wat zit ik op het puntje van mijn stoel als ik er naar luister of als ik het doe of als ik het erover heb?

Ik zit sinds 2000 in de IT. Mijn vader zei toen ik 18 was dat ik een slimme meid was en dat computers de toekomst waren en dat ik mij daar in zou moeten verdiepen. Dus 10 jaar later dacht ik laat ik maar eens naar hem luisteren. In no time was ik omgeschoold naar de IT en begon mijn carrière bij Stork. Toen ik bij 365 dagen succesvol begon zat ik 15 jaar in de IT. Op zich vond ik het wel cool als vrouw een goede IT baan te hebben, totdat ik er steeds dieper naar ging kijken en mij steeds bewuster werd van mijn authentieke zelf.

Op een gegeven moment kwam ik steeds meer in aanraking met mijn kernwaarden, namelijk Rockster, Stromen, Hoger Plan en Rechtvaardigheid. Voor mij staat Rockster voor onder andere puur en rauw zijn, anders denken = anders doen = 1 + 1 = 3, op het podium. Zo staat Stromen voor open vanuit mijn hart, stromen en mezelf zijn = meerwaarde = energie. Hoger Plan staat voor ontplooiing, er zijn voor de ander en helpen door kennis en liefde te delen. En Rechtvaardigheid staat voor mij voor delen = verbinden en win-win creëren. Hoe meer ik deze kernwaarden kon ervaren, hoe meer ik weerstand ervoer bij de IT baan in de omgeving waar ik toen in zat. Deze groeipijn was soms erg heftig.

Ook ontmoette ik mensen binnen 365 die mijn werkelijke ik spiegelden. Dit was heel fijn (en nodig), maar doordat ik op dat moment niet heel dicht bij mijn werkelijke ik was, was het ook confronterend en verwarrend. Is het dan toch niet raar dat ik zo ben?

In het afgelopen jaar waren er veel momenten van verwarring en van terugvallen in mijn oude gewoontes ofwel in mijn comfortzone. Ik was sommige aanpassingen van mezelf zo gewoon geraakt dat het voor verwarring zorgde om mij niet meer aan te passen. Het aanpassen was voor mij zelf vaak gewoon onhandig….ik was mezelf gewoon niet trouw en dat stond meer dan eens de werkelijke verbinding met anderen weer in de weg. Ook had ik momenten waarin ik soms gedrag van mezelf inzag dat niet heel prettig of handig was. Dat voelde ik soms ook met heftige pijnscheuten binnenkomen. Waar te beginnen om dat in mezelf te veranderen dacht ik dan? Of wow wat erg dat ik mij zo gedraag?

In mijn geval zag ik op een dag een vrouw aan het bureau van mijn collega vol volume en strijd praten. Ze was het ergens mee oneens en schoot direct in een modus met strijd, waar ze zelf weinig controle over leek te hebben. Wat herkenbaar….wat pijnlijk. De strijd die zij bij zich droeg, leek onbewust veel te “verwoesten”.

Goed de status van uit mijn comfortzone ontwaken en soms gewoon ontwaken ging vaak gepaard met groeipijn. Zeker als het diepgewortelde zaken betrof. Ik kon het niet in een keer plaatsen…die verwarring…het soms niet weten en de tranen. Maar op een gegeven moment ervoer ik het als groeipijn; noodzakelijke pijn om weer dichter bij mezelf te komen als het ware.

Niet alles wat ik vorig jaar heb ervaren kon ik integreren. En dus vol vertrouwen 2016 in om de lessen uit 2015 onderdeel te maken van mijn leven in het nu. Past wat ik vandaag aan het doen ben werkelijk bij mij? Staat mijn agenda gevuld met afspraken die rijmen met mijn kernwaarden? Stroom ik of stroom ik niet op dit moment? Waarom wel of waarom niet?

De groeipijn heb ik inmiddels geaccepteerd en door dit blog te schrijven hoop ik anderen te ondersteunen in hun groei(pijn).

Lieve groet, Tanja